9 Шо нюр дюньягъа гелеген бары да инсанлар учун ярыкъ бермеге гелеген гьакъ нюрдюр.
Мен бу дюньягъа бир нюр йимик, Магъа иман салагъан гьар ким къарангылыкъда къалмасын деп гелгенмен.
Бирдагъы якъдан, мен язагъан зат янгы буйрукъ да дюр. Ону гьакълыгъы Исаны ва сизин яшавугъуз булан исбат этилген. Неге тюгюл де, къарангылыкъ тая, гьакъ нюр буса шавла бере.
Яшав Ондан баш ала болгъан. О яшав инсанлар учун Нюр болгъан.
Бу адам шагьатлыкъ учун, Нюрге шагьатлыкъ этмек учун ва бары да инсанлар Ондан таба иман салсынлар деп гелген.
Уланы гелип гьакъ герти Аллагьны танысын учун, бизге англамагъа гюч бергенни де билебиз. Биз гьакъ герти Аллагь булан бирликде яшайбыз, неге тюгюл Ону Уланы Иса Месигь булан да бирликде яшайбыз. О гьакъ герти Аллагь ва даимлик яшав!
– Мен Ёлман, Гьакъ гертиликмен ва Яшавман. Менден таба тюгюл эсе, Атамны янына бирев де бармас.
Иса олагъа булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: кёкден сизге азыкъны Муса бермеген, сизге кёкден герти азыкъны береген Мени Атамдыр.
Эгер биз гюнагьлы тюгюлбюз деп айта бусакъ, оьз оьзюбюзню алдатабыз ва бизде гьакъ гертилик ёкъ.
Иса булай дей: – Мен герти юзюм борламан, Атам – юзюм бавчу.
Халкъны арасында Ону гьакъында хыйлы эришивлюклер де юрюле. «О яхшы Адам», – дей бирлери. «Тюгюл, О халкъны алдата», – дей башгъалары.
Эгер гёзлеринг бузукъ болса, къаркъаранг да къарангылыкъдан толур. Демек, сени ичингдеги ярыкъ къарангылыкъ буса, шо къарангылыкъ нечик уллудур дагъы!
Эгер бютюн къаркъаранг ярыкъдан толгъан буса ва сенде бир де къарангы ер ёкъ буса, чыракъ оьзюню шавласы булан ярыкъ берегени йимик, бютюн къаркъаранг да ярыкъ болуп къалажакъ.