47 Натанайылны янына гелегенин гёргенде, Иса ону гьакъында: – Муна ичинде гьилласы ёкъ герти исрайыллы, – дей.
Оланы авзундан гьеч бир ялгъан сёз чыкъмагъан эди ва олар нарысталардай таза адамлар эди.
Олар исрайыллылар – Аллагьны сайлангъан авлетлери. Аллагь макътавлугъун олагъа гёрсетди. Олар булан разилешив этип, Аллагь олагъа Мусаны Къанунун, ибадатханада къуллукъ этивню ва ваъдаларын берди.
Амма булай демек Аллагь ваъдасын яшавгъа чыгъармады демек тюгюлдюр. Неге тюгюл де, Исрайылдан болгъанланы барысы да гьакъ исрайыллылар тюгюл.
Иса Оьзюне иман салгъан ягьудилеге булай дей: – Эгер Мени сёзюме тынглап юрюсегиз, сиз герти якъчыларым боларсыз.
Сыйлы Язывларда булай язылгъан: О гьеч бир гюнагь иш этмеди ва Ону авзундан гьеч бир ялгъан сёз чыкъмады.
Шолайлыкъда, гьар тюрлю яманлыкъны, гьиллачылыкъны, экиюзлюлюкню, гюнчюлюкню ва бугьтанчылыкъны къоюгъуз.
Герти сюннет этилгенлер бизбиз. Неге тюгюл де, Аллагьгъа Ону Ругьундан таба ибадат этебиз. Бизге этген ишлери саялы Иса Месигь булан оьктем болабыз, тышдан гёрюнеген затлагъа да аркъа таямайбыз.
– Бизин атабыз – Ибрагьим, – дейлер ягъудилер. – Эгер сиз Ибрагьимни авлетлери болгъан эдигиз буса, Ибрагьим этеген ишлени этер эдигиз.
Инсанны гьакъында Огъар гьеч биревню де англатыв бергени тарыкъ болмагъан. Неге тюгюл де, инсанны ичинде не барны О Оьзю биле болгъан.
– Барып, эрингни де чакъырып, мунда къайтып гел, – дей Иса.