Мен, Сила ва Тимофей сизин арагъызда билдирип тургъан Аллагьны Уланы Иса Месигьге бакъгъан якъда гьеч бир мекенсизлик ёкъ. Месигьде янгыз «дюр» деген зат бар.
– Бизин Къанунубуз бар, бизин шо Къанунубузгъа гёре, О оьлмеге герек, неге тюгюл О Оьзюн Аллагьны Уланыман деп гьисап эте, – деп жавап берелер ягьудилер.
Юз асгерни башчысы ва ону булан бирче Исагъа къаравул этегенлер ер тербенгенин ва болуп турагъан бары да бу гьарасатны гёрюп, бек къоркъуп: – Гертилей де, О Аллагьны Уланы болгъан, – дейлер.
Амма Иса сёйлемей. Шо заман дин къуллукъчуланы башчысы Огъар: – Герти Аллагьны атын тутуп ант эт. Айт бизге: Аллагьны Уланы, Месигь Сенмисен? – деп сорай.
О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Мелгьиседекни я атасы, я анасы болмагъан, о къайдан чыкъгъаны да белгили тюгюл. Ону яшавуну я аввалы яда ахыры гьакъында да бир зат да белгили тюгюл. Аллагьны Уланы йимик, о дин къуллукъчу да даимге къала.
Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.
Иблис Огъар булай дей: – Эгер Сен Аллагьны Уланы бусанг, тюпге багъып атыл, неге тюгюл: «Сени сакъласын деп, О малайиклерине буйрукъ этежек» ва «Олар да, аягъынг ташгъа сюрюнмесин деп, сени къолуна гётерип юрюжеклер», – деп язылгъан чы.