13 Неге тюгюл де, рагьмуну билмейгенге Аллагьны дуваны рагьмусуз болар. Рагьму буса дувандан оьр чыгъып токътар.
Насиплилердир рагьмулулар! Аллагь олагъа рагьму этежекдир.
Эгер башгъаланы гюнагьларындан гечмесегиз, Атагъыз да сизин гюнагьларыгъыздан гечмес.
– Башгъаланы кем гёрмегиз, Аллагь сизин де кем гёрмес, биревню де айыпламагъыз, Аллагь сизин де айыпламас, гечигиз, сизден де гечилер.
Тынглагъыз! Авлакъларыгъызда ишлеген ишчилеге сиз тёлемей къойгъан акъча гьали оьзюгюзге къаршы шагьатлыкъ эте. Гьали олар къычырып гьуя салалар ва оланы гьуя тавушун кёклердеги малайиклени асгерлерини Раббиси эшите.
Ибрагьим де огъар: «Гьей балам! Эсинге гелтир чи, оьз яшавунгда сен кёп кёп ниъматланы алдынг, Лазар буса янгыз азап гёрюп турду. Гьали буса о мунда кеп чеге, сен азап чегесен.
Амма кёклерден гелген гьакъыл инг башлап тазадыр, сонг парахатлыкъны сюедир, юваш хасиятлыдыр, ёл къойма гьазирдир, рагьмудан ва яхшы амаллардан толгъандыр, бир якъгъа да ян тартмайдыр ва бетгёрдю тюгюлдюр.