Эгер арагъыздан биригизни гьакъылыгъыз етишмей буса, о Аллагьдан тилесин, О да берер. Неге тюгюл де, Аллагь гьар кимге чомарт кюйде ва гьеч бир оьпкелевсюз берер.
Гьакъыллы сёзлени буса биз ругь якъдан чыныкъгъанланы арасында сёйлейбиз. Амма бу гьакъыллылыкъ не бу дюньяны, неде бу дюньяны гьечге айлана барагъан гьакимлерини гьакъыллылыгъы тюгюл.
Оьзюнде шо хасиятлар ёкъ адамны гёзлерини гёрегенлиги шонча да осал чы, ол гьатта бир зат да гёрмей ва алдагъы гюнагьларындан тазалангъанын да унутуп битген.
Олар толу бирликде болсун учун, Мен олар булан бирликдемен, Сен де Мени булан бирликдесен. Шолайлыкъда, дюнья Мени Сен йибергенни, Мени сюегенинг йимик, оланы да сюегенингни биле.
Иса огъар сююв булан къарай ва: – Сагъа юрютме тарыкъ дагъы да бир зат къалгъан. Барып бар чакъы затынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.