Халкъланы къырмакъ учун, Ону авзундан чыкъгъан итти бир къылычы бар эди. О олагъа къатты низам салып гьакимлик этежек. Бары да затны Еси болгъан Аллагьны бек гючлю къазапланывуну юзюм сыгъагъан еринде чагъыр сыгъажакъ.
Кёклени ва онда яшайгъанланы, ерни ва онда яшайгъанланы, денгизни ва онда яшайгъанланы Яратгъанны ва гьар даим Яшайгъанны аты булан ант этди. О булай айтды: – Дагъы артгъа салынмажакъ!
Олар: – Гьей сыйлы ва гьакъ болгъан Есибиз Аллагь! Дюньяда яшайгъанлагъа дуван этип, олардан къаныбыз саялы оьч алмакъ учун, дагъы да нечакъы заман токътап туражакъсан? – деп гючлю кюйде къычырдылар.
Иса айланасындагъылагъа къазапланып къарай. Оланы юреклерини енгилмейгенлиги Ону пашман эте. Сонг о адамгъа: – Къолунгну узат! – дей. О къолун узата, о да алда йимик сав болуп къала.