Сонг Мен сол ягъымдагъылагъа булай дежекмен: «Гьей налатлангъанлар! Мени янымдан гетигиз! Иблис ва ону малайиклери учун гьазирленген жагьаннемни отуна тюшюгюз!
Мен тахны алдында токътагъан гиччи ва уллу оьлюлени гёрдюм. Китаплар ачылгъан эди ва бирдагъы бир китап – яшав китабы – ачылгъан эди. Оьлюлеге, китапларда язылгъан затлагъа асасланып, гьар кимге оьзю этген ишлеге гёре дуван этиле эди.
Вёрегиз, Аллагь сёйлейгенде, Огъар тынгламакъны гери урмагъыз. Бу дюньяда оьзлеге Буваргъангъа тынгламакъны гери ургъанлар къутулмадылар. Эгер де бизге кёклерден Буварагъангъа арт берсек, дагъокъ да къутулмасбыз.
Уьстюн гелген де шолай акъ гийимлер гиежек. Яшав китабындан Мен ону атын бир заманда да бузуп тайдырмасман. Атамны ва Ону малайиклерини алдында о гишини атына мюкюрлюк этермен.