1 Мундан сонг кёкден тюшюп гелеген башгъа бир малайикни гёрдюм. Огъар уллу гьакимлик берилген эди ва дюнья ону макътавлугъу булан шавлалангъан эди.
Яшмын кёкню бир ягъасындан чыгъып, бириси ягъасында нечик лансыллай буса, Инсанны Уланы да къайтып гележек гюнюнде шолай болажакъ.
Ярыкъ болмакъ учун, шагьарны не гюнге, неде айгъа гьажатлы ери ёкъ эди, неге тюгюл де ону Аллагьны сыйлы нюрю ярыкъландырды. Къозу да ону ярыкъ береген алаты эди.
Къолуна етти савутну тутгъан етти малайикни бири мени яныма гелип: – Мунда гел, кёп сувларда олтургъан уллу къагьба къатын нечик такъсырланажагъын гёрсетейим.
Сонг мен кёкден тюшюп гелеген гючлю бир башгъа малайикни гёрдюм. О булутгъа чырмалгъан эди, башыны уьстюнде энемжая бар эди. Ону юзю гюнешге ошай эди, бутлары буса от багъаналар йимик эди.
Шо заман яманлыкъ этежек адам оьзю ачыкъ болажакъ. Амма Раббибиз Иса авзундан чыкъгъан бир тынышы булан ону оьлтюрежек. Оьзюню макътавлукъда гелмеклиги булан ону ёкъ этежек.
Малайик магъа булай айтды: – Сен негер тамаша боласан? Бу къатынны ва о минип олтургъан етти башлы ва он мююзлю къыр жанны сырын мен сагъа ачарман.