1 Ибадатханадан гючлю бир тавуш эшитилди. Бу тавуш етти малайикге: – Барыгъыз, Аллагьны къазапланыву булангъы етти савутну ичиндеги затны ерге тёгюгюз, – деп айтды.
Кёклерде башгъа бир уллу ва гьайран аламатны – ахырынчы етти балагь булан етти малайикни гёрдюм. Ахырынчы дейгеним, неге тюгюл шуну булан Аллагьны къазапланыву бите эди.
Еттинчи малайик оьзюню савутуну ичиндеги затны гьавагъа тёкдю. Ибадатханадагъы тахдан: – Болма тарыкъ зат болду! – деген гючлю тавуш эшитилди.
Сонг къурбанлыкъны салагъан ерден башгъа бир малайик чыкъды. Огъар отну гьакимлиги берилген эди. О итти орагъы булангъы малайикге гючлю тавуш булан: – Итти орагъынгны йибер ва дюнья юзюм бавундан юзюм салкъынланы жый, неге тюгюл олар бишген, – деп айтды.
Сонг ибадатханадан бирдагъы бир малайик чыгъып, булутну уьстюнде Олтургъангъа гючлю тавуш булан: – Орагъынгны йибер ва ормагъа башла, неге тюгюл оракъны заманы гелди ва дюнья тюшюмюн къайтармагъа заман етишди, – деп къычырды.
Сонг Аллагьны кёкдеги ибадатханасы ачылды ва ибадатханада Ону сыйлы сандыгъы гёрюндю. Яшмын яшнады, кёк кёкюреди, ерлер тербенди, гючлю буз явду.