Терсине, биз Аллагьны разилигин алгъан ва О оьзлеге Сююнч Хабарны билдирмеге инангъан адамлар йимик сёйлейбиз. Биз инсанланы тюгюл, Аллагьны рази этмеге къаст этебиз, неге тюгюл де О бизин юреклерибиздеги затланы биле.
Бир биригизге гюнагьларыгъызгъа мюкюрлюк этигиз ва бир биригиз учун дуа этигиз. Шо заман Аллагь сизин сав этер. Муъмин адамны дуасы гючлю ва таъсирли болур.
Яратылгъан бир затны да Аллагьдан яшырылагъаны болмас. Ону алдында бары да зат ачылгъан ва Ону гёзлери бары да затны гёре. Бары да зат учун биз Ону алдында жавап бережекбиз.
Уьчюнчю керен де Иса огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. «Мени сюемисен?» – деп оьзюне уьчюнчю керен сорайгъанына бираз пашман болуп: – Я Раббим! Сен бары да затны билесен чи. Мен Сени сюегенни билесен, – дей Петер. Иса огъар булай дей: – Мени къойларымны сакъла.