22 Иса да огъар: – Гел! Мени артыма тюш! Оьлюлени оьзлер оьлюлер гёмсюнлер, – дей.
Бу ининг оьлюп тирилгени ва тас болуп табулгъаны саялы, сагъа сююнмеге ва йыбанмагъа герек эди чи», – дей.
Алда гюнагьларыгъызны ва сюннетсиз гюнагьлы табиатыгъызны себебинден сиз оьлюлер эдигиз, амма Аллагь сизин Месигь булан бирче тирилтди. О бизин бары да гюнагьларыбызны гечди.
Нюр бары да затны гёрюнеген этип къоя. Шо саялы булай айтылгъан: Уян, гьей юхлайгъан адам, оьлюмден тирил! Месигь сени нюрлендирежек.
гьатта бизге, Къанунну да бузуп оьлюп турагъанлагъа, Месигь булан бирче яшав берди! Сиз Ону рагьмусу булан къутгъарылдыгъыз.
Бир заманларда, Мусаны Къанунун бузагъаныгъыз ва гюнагь этегенигиз себепли болуп, сиз оьлген эдигиз.
Амма тул къалгъан къатын кепи сюйгенни этип яшай буса, ону оьлген деп гьисап этип къоймагъа ярай.
Эртенине Иса Галилеягъа бармагъа сюе. Филипни табып, огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей.
Иса ондан оьтюп барагъанда, ясакъ жыягъан ерде олтургъан Маттай деген бир адамны гёрюп, огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей. Маттай да туруп, Ону артына тюше.
Якъчыларындан бир башгъасы Огъар: – Я Раббим! Бир алдын уьйге барып, атамны гёмюп гелмеге изну бер, – дей.
Оьтюп барагъанда, Иса ясакъ жыягъан ерде олтургъан Алфайны уланы Левийни гёре ва огъар: – Гел, Мени артыма тюш! – дей. О да туруп, Ону булан гете.
Башгъа биревюне Иса: – Гел, Мени артыма тюш, – дей. – Я Раббим! Бир алдын уьйге барып, атамны гёмюп гелмеге изну бер, – дей о.
– Оьлюлени оьзлер оьлюлер гёмсюнлер, сен буса бар, Аллагьны гьакимлиги гьакъда билдир, – дей Иса огъар.
Неге тюгюл де, бу мени уланым. Бу оьлген эди, гьали тирилген, тас болгъан эди, гьали табулгъан», – дей. Олар ашап ичип, йыбанмагъа башлайлар.
Шону О Петер нечик оьлюм булан Аллагьны макътавлу этежегин англасын учун айта. Шону айтгъан сонг, огъар: – Мени артыма тюш! – дей.
– Эгер Мен гелгинче, о сав къалгъанны сюе бусам, о сагъа не аварадыр? Сен Мени артыма тюш! – дей Иса огъар.