44 Мен буса айтаман сизге: душманларыгъызны сююгюз, сизин гьызарлагъанлар учун дуа этигиз.
Сизге яманлыкъ этегенлеге Аллагьны яхшылыгъын ёрагъыз. Яхшылыгъын ёрагъыз, налатламагъыз.
Яманлыкъ этегенге яманлыкъ булан, сёгюшегенге сёгюшмек булан жавап бермегиз. Терсине, сизге яманлыкъ этеген адамгъа яхшылыкъ болсун деп Аллагьгъа тилегиз. Сизин чи Аллагь сизге яхшылыкъ гёрсетмек учун сайлады.
Иса булай дей: – Атам! Булардан гечип къой. Неге тюгюл де, булар не этегенин билмейлер. Асгерлер чёп салып, Ону опуракъларын пайлап алалар.
Оьзюн сёгегенде, О сёгюшюв булан жавап къайтармады. Оьзю азап чегегенде, биревге де къоркъув бермеди, адилли кюйде дуван этеген Аллагьгъа аркъа таяп токътады.
Сонг, о тизлеринден чёгюп, гючлю сес булан: – Я Рабби, бу гюнагьы учун олагъа такъсыр этме, – дей. Шону да айтып, Стефан жан бере.
Сизге Мен янгы буйрукъ беремен: бир биригизни сююгюз. Мен сизин нечик сюйдюм буса, сиз де бир биригизни шолай сююгюз.
Биревню яманлыгъына бирев де яманлыкъ булан къайтарыш этмесин. Бир биригизге ва оьзгелеге гьар заман яхшылыкъ этме къаст этигиз.
Амма Павел: – Оьзюнге зарал этме. Биз барыбыз да мундабыз! – деп къычыра.