Шо заман Иса огъар булай дей: – Ари тай Менден, иблис! «Раббибиз Аллагьгъа да сужда эт ва бир Огъар Оьзюне къуллукъ эт», – деп язылгъан Сыйлы Язывларда.
Иса олагъа булай дей: – Сиз Сыйлы Язывларда язылгъанны бир де охумагъанмысыз дагъы? Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады. Раббибиз этген шо ишни гёрмеге де гьайран чы!
Олар Исагъа: – Булар не сёйлейгенни эшитемисен? – деп сорайлар. Иса да олагъа: – Эшитемен. Сиз бир заманда да Сыйлы Язывларда: «Сабийлени де, эмчек ичеген нарысталаны да авзу булан Сен Оьзюнге алгъыш гьазир этдинг», – деп язылгъанны охумагъанмысыз? – дей.
Шолай болгъанда, не бизин ата бабаларыбыз, не биз оьзюбюз гётерип болмагъан бу авур юкню, Исаны якъчыларыны уьстюне салып, сиз Аллагьны не учун сынап къарайсыз дагъы?