42 Иса янгыдан, бирдагъы керен ари тайып, булай дуа эте: – Атам! Бу къысматдан Магъа оьтюп гетме имканлы тюгюл буса, Сен айтгъан кюйде болсун дагъы!
Бираз ари тайып, О ерге де къапланып, булай дуа эте: – Атам! Эгер имканлы буса, Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун.
Баш дин къуллукъчубуз Иса бизин осал ерлерибизни англамагъа бола. Бизин йимик, О да бары да затларда сыналды, амма О гюнагь ишлени этмеди.
Сени гьакимлигинг токъташсын дагъы. Кёкде йимик, ерде де Сени айтгъанынг болсун дагъы.
Иса булай дей: – Сиз не тилейгенигизни билмейсиз. Башыма тюшежек азаплардан Мен оьтежек йимик, сиз де оьтюп болурмусуз? – Болурбуз, – деп жавап берелер олар.
Къайтып гелгенде, якъчыларын дагъы да юхлай туруп таба. Олар юхусундан гёзлерин ачып болмайлар.
Иса: – Атам! Сени къудратынг етмейген зат ёкъ. Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун, – дей.
– Гьей Атам! Тилеймен Сенден, бу къысматдан Мени къутгъар. Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун, – дей туруп дуа эте.
Неге тюгюл де, Мен кёклерден Оьзюм сюйгенни этмек учун тюгюл, Мени йиберген Атам сюйгенни этмек учун гелгенмен.