37 О заман муъминлер Магъа булай жавап бережеклер: «Я Раббибиз! Къачан Сени биз ач гёрюп, ашатдыкъ яда сувсап гёрюп, сув ичирдик?
Сен пакъырлагъа садагъа береген заманда сол къолунг онг къолунг не этегенни билмесин.
Амма, Аллагьны яхшылыгъындан, мен сиз гёреген кюйдемен. О магъа этген яхшылыкъ негьакъ болмады. Мен элчилени барындан да кёп загьмат тёкдюм, гертисин айтсам чы, мен тюгюл, Аллагьны менде болгъан яхшылыгъы загьмат тёкдю.
Насиплилердир муъминликге ачыгъып сувсайгъанлар! Аллагь оланы тойдуражакъдыр.
Ялангъач болдум – Мени гийиндирдигиз, аврудум – Мени гёрме гелдигиз, туснакъда болдум – яныма гелдигиз».
Биз Сени ят болуп гёрюп, къачан сыйындырдыкъ яда ялангъач гёрюп, къачан гийиндирдик?