27 Яшмын гюнтувушда чыгъып, гюнбатышда да гёрюнегени йимик, Мени, Инсанны Уланыны, геливю де шолай болажакъ.
Олар: «Раббибизни ваъда этилген къайтып геливю къайдадыр дагъы? Ата бабаларыбыз оьлюп де гетди, яшав буса дюнья яратылгъандан берли кюю булан юрюп тура», – деп айтажакълар.
Сиз де чыдамлыкъ гёрсетигиз, юреклеригизни чыныкъдырыгъыз, неге тюгюл де Раббибизни къайтып геливю ювукъдадыр.
Сув алып, барын да ёкъ этгинче, олар бир затгъа да шекленмегенлер. Инсанны Уланы гелгенде де, шолай болажакъ.
Нугьну заманында нечик болгъан буса, Инсанны Уланыны геливю де шолай болажакъ.
Гертисин сёйлеймен сизге: мунда токътагъанланы арасында Инсанны Уланы нечик гьакимлик этежегин гёрмей туруп оьлмежеклер бар.
Зайтун тавда янгыз олтуруп турагъанда, Исаны янына якъчылары гелелер. Олар: – Шо къачан болажагъын айт чы бизге. Сени гелмеклигингни де, ахыр заманны да гёрсетеген не аламат болажакъ? – деп сорайлар.
Иса огъар: – Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей.
Мен, Инсанны Уланы, Атасыны макътавуну шавласында Ону малайиклери де булан гелип, шо заман гьар кимге ишлерине гёре бережекмен.
Гьасили, эгер сизге: «Къарагъыз! Месигь дангылда», – деп айтса, онда бармагъыз. Яда: «О уьйню ичинде», – десе де, инанмагъыз.
Шо саялы сиз де гьазир болуп туругъуз. Инсанны Уланы сиз къаравулламайгъан бир заманда гелип къалажакъ.