22 Олар муну эшитгенде, тамаша болуп, Ону къоюп гетелер.
Иса оьзлер булан сёйлейгенлер бу масал оьзлеге къаршы бакъдырылгъанын англап, Ону тутмагъа сюелер, тек халкъдан къоркъмакълыкъдан Ону къоюп, гери таялар.
Оьзгеге тюз жавап берип билмек учун, сизин сёйлевюгюз гьар заман илиякълы, гьакъыллы болма тарыкъ.
Амма ону сёзюндеги гьакъылгъа ва Аллагьны Ругьу булан сёйлегенине оланы къаршы гючю болмай.
Бирев де Огъар дагъы жавап берип болмай. Шо гюнден сонг гьеч бирев де Огъар бир зат да сорамагъа болушлукъ этмей.
Буланы эшитген халкъ о уьйретеген затлагъа гьайран болуп къала.
Муна, Мен сизин бёрюлени арасына къойланы йимик йиберемен. Гьасили, йыланлар йимик гьакъыллы, гёгюрчюнлер йимик гьилласыз болугъуз.
Мен сизге тилде пасигьлик ва гьакъыл бережекмен, сизге къаршылыкъ гёрсетегенлени гьеч бириси де не ону инкар этмеге, неде огъар къаршы турмагъа болмажакъ.
Бу сёзлени эшитгенде, Иса огъар тамашалыкъ этип, Оьзюню арты булан гелеген халкъгъа булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: гьатта Исрайылда да Мен бу къадар уллу имангъа къаршы болмадым.