39 Иса олагъа булай жавап бере: – Бу гьалиги яман, имансыз наслу аламат гёрмеге сюе! Огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес.
Бу гьалиги яман, имансыз наслу аламат гёрмеге сюе! Огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес, – дей. Сонг Иса, оланы къоюп, ондан гете.
Гьей имансызлар! Бу дюнья булангъы достлукъ Аллагьгъа къаршы душманлыкъ экенни сиз билмеймисиз? Демек, ким дюнья булан дост болмагъа сюйсе, о Аллагьны душманы болур.
Шогъар гёре бу гюнагьлы ва имансыз наслуну алдында яшайгъан ким буса да бирев Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Атасыны макътавлугъунда сыйлы малайиклер булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар.
Иса теренден кюстюнюп: – Неге бу гьалиги наслу Менден аламат гёрсетмекни талап эте? Гертисин сёйлеймен сизге: бу наслугъа аламат гёрсетилмес, – дей.