4 Иса да олагъа булай жавап бере: – Барып, эшитген ва гёрген затларыгъызны Ягьиягъа айтыгъыз:
Сокъурлар гёз ачалар, акъсакълар юрюйлер, яман гён аврувлулар сав болалар, сангыравлар эшителер, оьлюлер тирилелер ва пакъырлагъа Сююнч Хабар билдириле.
Амма Мени шагьатлыгъым Ягьияныкинден артыкъ. Кютмек учун Атам тапшургъан ишлер, Мен кютюп турагъан ишлер Мени Атам йибергенине шагьатлыкъ этедир!
Иса, къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Ону янына бир кёп халкъ геле. Халкъ акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, сакъатланы, хыйлы оьзгелени де алып геле. Оланы Исаны алдында ятдырып салалар. Иса да оланы сав эте.
Ибадатханада Исаны янына сокъурлар ва акъсакълар гелелер. Иса оланы сав эте.
Мен Атам булан бирликде, Атам да Мени булан бирликде экенликге иман салыгъыз. Яда Мени ишлериме иман салыгъыз.