17 Олар не сёйлейгенни билип, Иса: – Экмеклеригиз ёгъу гьакъда неге сёйлейсиз? Гьали де гьакъылыгъыз етишип, англап битмеймисиз? Юреклеригиз гьали де шону англамаймы?
неге тюгюл олар экмеклер булангъы аламатны агьамиятлыгъын гьали де англап битмеген болгъан. Буланы барын да олар юреклерини енгилмейгенлигинден англап болмагъан.
Иса айланасындагъылагъа къазапланып къарай. Оланы юреклерини енгилмейгенлиги Ону пашман эте. Сонг о адамгъа: – Къолунгну узат! – дей. О къолун узата, о да алда йимик сав болуп къала.
Уьчюнчю керен де Иса огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. «Мени сюемисен?» – деп оьзюне уьчюнчю керен сорайгъанына бираз пашман болуп: – Я Раббим! Сен бары да затны билесен чи. Мен Сени сюегенни билесен, – дей Петер. Иса огъар булай дей: – Мени къойларымны сакъла.
Сагъа бары да зат белгили экенни ва Сагъа сорагъанча, суаллагъа жавап берегенингни гьали биз гёребиз. Шо саялы Сен Аллагьны янындан гелгенинге инанабыз.
Ахырда да О ашап турагъан он бир якъчысына гёрюне. Иса Оьзюню тирилгенин гёргенлеге инанмагъаны учун, имансызлыгъы ва юреклерини енгилмейгени учун, олагъа айып эте.