39 О ичине гире ва олагъа: – Бу пашманлыкъ, яс негер тарыкъдыр? Къыз оьлмеген, о юхлап тура, – дей.
Павел тюпге тюшдю, огъар къапланып ятды ва ону къучакълап: – Кайгъырмагъыз, бу сав! – деди.
Иса бизин учун оьлюп гетген; оьлюлени арасында болсакъ да яда савланы арасында болсакъ да, биз Оьзю булан яшап болсун учун оьлюп гетген.
Шо себепден сизин арагъызда кюйсюзлер ва авруйгъанлар кёп, оьлегенлер де аз тюгюл.
олагъа: – Мундан чыгъыгъыз! Къыз оьлмеген, юхлап тура! – дей. Олар Исаны мысгъыллап кюлейлер.
Олар синагогну башчысыны уьюне гелелер ва Иса къавгъаны, къычырып йылап яс этеген адамланы гёре.
Олар буса Ону уьстюнден кюлеп къоялар. О бары да адамланы къыргъа чыгъартдыргъан сонг, къызны атасын, анасын ва Оьзю булан болгъан уьч де якъчысын да алып, къыз ятгъан ерге гире.