14 Чачывчуну чачагъаны Аллагьны каламыдыр.
Исаны къувалангъан якъчылары, къайда барса да, бары да ерлерде Аллагьны каламын билдирелер.
Бирев, Аллагьны гьакимлигини гьакъындагъы каламны эшитип, ону англамаса, иблис гелип йиберип, ону юрегине чачылгъан урлукъланы урлап къачар. Шо адам ёл ягъагъа чачылгъан урлукълагъа ошар.
Бу масалны маънасы будур: урлукъ Аллагьны каламыдыр.
Иса олагъа булай жавап бере: – Яхшы урлукъну чачгъан Инсанны Уланыдыр.
– Тынглагъыз! Чачывчу чачмагъа чыгъа.
Онча да кёп халкъ жыйыла чы, гьатта эшик алда сама бош ер болмай. Иса олагъа Сююнч Хабарны билдире.
Башындан тутуп шо агьвалатланы оьзлер гёргенлер ва Аллагьны каламына къуллукъ этегенлер бизге шо гьакъда англатды.
Иса олагъа, масаллар булан хыйлы затланы уьйрете туруп, булай дей: – Муна, чачывчу чачмагъа чыгъа.
Иса сонг олагъа булай дей: – Сиз бу масалны англамадыгъызмы? Олай буса башгъа масалланы нечик англамагъа болурсуз?
Бир биревлер ёл ягъагъа чачылгъан урлукълагъа ошайлар. Олар каламны эшите, амма шоссагьат иблис гелип, оланы юреклерине чачылгъан каламны чыгъарып ала.
