40 Яман гён аврувлу бир адам Огъар ювукълашып, тизден туруп: – Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара.
Олар халкъны янына къайтып гелгенде, бир адам гелип, Исаны алдында тизлеринден чёгюп, Огъар булай дей:
Иса ёлгъа чыгъа турагъанда, Ону янына чабып бир адам геле ва тизлеринден туруп, Огъар: – Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.
Сонг, о тизлеринден чёгюп, гючлю сес булан: – Я Рабби, бу гюнагьы учун олагъа такъсыр этме, – дей. Шону да айтып, Стефан жан бере.
Оьзю буса таш атгъанда етишеген мезгилге олардан ари тайып ва тизлеринден токътап:
Сокъурлар гёз ачалар, акъсакълар юрюйлер, яман гён аврувлулар сав болалар, сангыравлар эшителер, оьлюлер тирилелер ва пакъырлагъа Сююнч Хабар билдириле.
Кёклердеги ва ерлердеги бары да зат Оьзюнден баш алагъан Атабызны алдында мен тизлеримни бюгемен.
Иса языкъсына ва къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей.