25 О шоссагьат бары да халкъны гёз алдында тура, ятывун да алып, Аллагьгъа шюкюр де эте туруп, уьюне гете.
Алда сокъур болгъан шо адамны бирдагъы да чакъырып, огъар: – Аллагьны атын тутуп ант эт! О Адам гюнагь ишлер этегенни биз билебиз, – дейлер.
Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте.
Иса къатынны уьстюне къолларын сала. О шоссагьат язылып, Аллагьгъа макътавлар этмеге башлай.
Иса, къолун узатып: – Сюемен, сав бол, – деп, авруйгъан адамгъа тие. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Шону гёргенде, халкъ къоркъа. Инсанлагъа шолай къудрат берген Аллагьгъа макътав эте.
О туруп, шоссагьат ятывун да алып, барысыны да гёз алдында къыргъа чыгъа. Барысы да гьайран болуп къалалар ва биз булай затны бир заманда да гёрмегенбиз деп, Аллагьгъа макътав этелер.