20 Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса аврувгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Бу адам Павелни сёйлейгенине тынглай. Бу адамгъа тигилип къарап, Павел муну сав болмакъ учун иманы барны гёре.
Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.
Иса къатынгъа: – Сени гюнагьларынг гечилди, – дей.
Бир биригизге сабурлу болугъуз. Эгер де биревню биревге хатири къалгъан буса, гечигиз. Раббибиз сизден гечгенде йимик, сиз де гечигиз.
Инсанны гьакъында Огъар гьеч биревню де англатыв бергени тарыкъ болмагъан. Неге тюгюл де, инсанны ичинде не барны О Оьзю биле болгъан.
Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Амма, булай ёрав этип къарайыкъ, бирев: «Сени иманынг бар, меники буса амалларым бар», – дей. Магъа амалларсыз иманынгны гёрсет, мен де сагъа амаллардан таба иманымны гёрсетермен!
Гьали сиз кимден гече бусагъыз, мен де шондан гечемен. Мен гечген затны чы (эгер де гертиден де магъа гечме зат бар буса), бизин Иблисге алдатма къоймасын учун, Месигьни алдында сизин хатиригизден гечдим. Иблисни мурадын буса биз яхшы билебиз.
Барнаба Аллагьны Ругьундан ва имандан толгъан яхшы адам болгъан. Антиокиягъа гелгенде, бу адамлагъа Аллагьны рагьмусу берилгенни гёрюп, о сююне, оланы Раббибизге гьакъ юрекден амин болмагъа чакъыра. Бир кёплер Раббибизни якъчылары болалар.
Сонг о адамгъа ибадатханада къаршылашып, Иса огъар: – Муна, сен сав болдунг. Вёре, дагъы гюнагь иш этме, ёгъесе сагъа дагъы да яманы болур, – дей.
Къайсы рагьатдыр айтмагъа: «Сени гюнагьларынгдан гечилди», – демекми, ёгъесе: «Туруп, юрюп йибер», – демекми?