13 Иса, къолун узатып: – Сюемен, сав бол, – деп, авруйгъан адамгъа тие. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Аврувну башлыгъында токътап, О къатынны иссилигин тайдыра, о да сав болуп къала. Къатын, шоссагьат аякъгъа туруп, олагъа тепси къура.
Иса, къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Бир керен Иса бир юртгъа бара. Ону янына яман гён аврувлу бир адам геле. Исаны гёргенде, ятып ерге де къапланып, Огъар: – Я Раббим! Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара.
Иса огъар: – Шону, вёре, биревге де айтмассан. Барып дин къуллукъчугъа гёрюн, аврувдан тазалангъанынг саялы, Муса буюргъан кюйде къурбан эт. Къурбан этгенинг сени къолай болгъанынга шагьатлыкъ этежек, – дей.