40 Гюн артагъан заманда, адамлар Ону янына гьар тюрлю аврувлары булангъыланы гелтирелер. Иса да, оланы гьарисини уьстюне къолларын салып, сав эте.
– Къызым авруп оьле тура. Гелип, огъар къолунгну бир тийдирсенг, о сав болуп, яшап къалажакъ эди! – деп ялбармагъа башлай.
Аврувлулар Павелни къолъявлукъларына ва алдырыкъларына тийгендокъ, аврувлары сав болуп, олардан жинлер чыгъып тая.
Шоллукъда, Петер янындан оьтюп барагъанда, дагъы болмаса ону гёленткиси сама аврувланы уьстюне тийсин деп, оланы орамлагъа чыгъарып, тёшеклени ва орунланы уьстюне салалар.
Иса кёплени сав этгени саялы, Огъар къолу булан бир узатылып тиймек учун, аврувлар Ону уьстюне ябурулалар.
Шону эшитгенде, Иса къайыкъгъа да минип, янгыз къалмакъ учун, ондан бир чет ерге гете. Бу хабарны эшитген халкъ буса, шагьарлардан чыгъып, Ону артындан яяв гете.
Сокъурлар гёз ачалар, акъсакълар юрюйлер, яман гён аврувлулар сав болалар, сангыравлар эшителер, оьлюлер тирилелер ва пакъырлагъа Сююнч Хабар билдириле.
Шо саялы онда Иса гьеч бир муъжизат гёрсетип болмай. Янгыз бир нече авруйгъан адамланы уьстюне къолун узатып, оланы сав эте.