11 Амма бу сёзлер элчилеге маънасыз йимик гёрюне ва олар олагъа инанмайлар.
Амма олар Иса тирилгенни ва огъар гёрюнгенни эшитгенде, инанмайлар.
Шо заман Иса олагъа: – Сиз нечик англавсуз адамларсыз! Пайхаммарлар айтгъан затлагъа нече де гечден инанасыз.
Малайик чыгъып, Петер ону арты булан юрюй. Амма малайик этеген затлар тюлюнде тюгюл, гёзюне гёрюнеген затлардыр деп ойлаша.
Олар да къайтып гелип, шо гьакъда къалгъанлагъа айталар, амма олагъа да инанмайлар.
Ахырда да О ашап турагъан он бир якъчысына гёрюне. Иса Оьзюню тирилгенин гёргенлеге инанмагъаны учун, имансызлыгъы ва юреклерини енгилмейгени учун, олагъа айып эте.
Олар сююнмекден инанып битмей ва тамаша болуп турагъанда, О: – Мунда сизин гьеч ашамагъа затыгъыз бармы? – деп сорай олагъа.