Иса олагъа булай дей: – Сиз Сыйлы Язывларда язылгъанны бир де охумагъанмысыз дагъы? Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады. Раббибиз этген шо ишни гёрмеге де гьайран чы!
Шо саялы сизге айтаман: «О жинаятчылардан саналды», – деп Сыйлы Язывларда язылгъан сёз Менден таба яшавгъа чыкъма герек. Неге тюгюл де, Мени гьакъымда язылгъан бары да сёзлер гьали яшавгъа чыгъажакъ.
О заман Рабби бурулуп Петерге къарай. Петерни де Рабби Иса оьзюне: «Хораз къычыргъынча, сен Мени бугюн уьч керен инкар этежексен», – деп айтгъан сёзлери эсине тюше.
Иса айланасындагъылагъа къазапланып къарай. Оланы юреклерини енгилмейгенлиги Ону пашман эте. Сонг о адамгъа: – Къолунгну узат! – дей. О къолун узата, о да алда йимик сав болуп къала.