39 Халкъны арасындан фарисейлерден бирлери чыгъып, Огъар: – Устаз, Сен якъчыларынгны токътат! – дейлер.
Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер ва фарисейлер! Экиюзлюлер! Инсанланы Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге къоймай токътатасыз, оьзюгюз де тюшмейсиз, тюшме сюегенлени де къоймайсыз. [
Яда: «О ичибизге салгъан Ругь биз янгыз Оьзюнюки болгъанына гьасирет къалып турар», – деп Сыйлы Язывларда негьакъ айтылгъан деп ойлашамысыз?
Фарисейлер буса: – Гёремисиз, къолугъуздан бир зат да гелмей. Къарагъанда, сав дюнья Ону арты булан барагъанда йимик, – деп бир бирине сёйлейлер.
Шо заман баш дин къуллукъчулар Лазарны да оьлтюрмеге токъташалар.
Шо заман Гьирод, алимлени де яшыртгъын чакъырып, олардан юлдуз не вакъти гёрюнгенин биле.