37 Иса Зайтун Тавну тюбюне ювукълашгъан заманда, кёп санавдагъы бары да Ону якъчылары, оьзлер гёрген бары да аламатлардан сююнюп, шат бола ва къычырып Аллагьгъа макътавлар этмеге башлайлар:
Ерусалимге ювукълашып, Зайтун тавну къырыйындагъы Байтагия деген юртгъа гелген заманда, эки якъчысын алгъа йибере туруп,
Шо заман уьчюнчюсю гелип: «Есим, муна сени алтынынг, мен муну явлукъгъа да чырмап сакълап турдум.
Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте.
Барысын да къоркъув къуршай ва: – Бизин арабызда бир уллу пайхаммар белгили болду. Аллагь Оьзюню халкъына кёмекге гелди, – дей туруп, Аллагьгъа макътавлар этелер.
Аллагьгъа макътав йыр йырлагъандан сонг, олар Зайтун тавгъа гетелер.
Иса Зайтун тавда, ибадатхананы къаршысында олтуруп турагъанда, Петер, Якъуб, Югьан ва Андрей Огъар айрыча:
Ерусалимни къырыйындагъы Зайтун тавну бетинде ерлешген Байтагия булан Байтаниягъа ювукълашгъан заманда, якъчыларындан экевюн алгъа йибере туруп,
Иса барагъанда, адамлар уьст опуракъларын чечип, ёлгъа яялар.
Муна шо саялы халкъ Ону къаршылама чыгъа, неге тюгюл шо аламатны О этгенни биле.