20 Лазар деген бирдагъы бир пакъыр адам болгъан. Къотурлагъа да батып, о байны къапусуну алдында ятып тура.
Онда тувмадан акъсакъ бир адам бола. Ибадатханагъа гелегенлеге тиленсин деп, ону гьар гюн ибадатхананы «Гёзел къапу» деп айтылагъан къапусуну янына гелтирип салып гете болгъанлар.
Тынглагъыз, гьей сююмлю къардашларым: Аллагь бу дюньядагъы пакъырланы иман ягъындан бай этмеге ва Оьзюн сюегенлеге ваъда этген гьакимлигини тюбюнде яшамагъа ихтияр бермеге деп тангламадымы дагъы?
Сыныгъывлу иман къардаш оьрлюгю булан, бай буса оьзюню сыныгъывлугъу булан макътансын, неге тюгюл де, авлакъ чечек дёнегенде йимик, бай да дёнюп къалар.
О байны тепсисинден къайтгъан ашлар булан къарнын тойдурмагъа умут эте. Гьатта итлер гелип ону яраларын ялай.
Лазар деген бирев авругъан болгъан. О Мариям ва Марта деген къызардашлары булан Байтания деген юртда яшай болгъан.
Къапудан къыргъа чыгъагъанда, ону башгъа бир къуллукъчу къыз гёрюп, ондагъылагъа: – Назаретли Иса булан бу адам да бар эди, – дей.
– Бир бай адам болгъан. Пача гийимлер де гийип, о кепи гелгенни этип яшап тура.