48 Билмей туруп такъсырланма тюшеген иш этгени буса аз тююлежек. Кимге кёп берилген буса, ондан кёп де талап этилежек. Кимге кёп инанылгъан буса, ондан кёп де къаравулланажакъ.
Эгер бу дюньягъа Мен гелмеген ва олагъа сёйлемеген эдим буса, Аллагьны алдында оланы айыбы болмас эди. Гьали буса олар оьзлер этген гюнагь ишлеге толу кюйде жаваплы.
Алда мен капирлик этдим, гьызарлап юрюдюм, хатирлер къалдырдым. Амма Аллагь магъа рагьму этди, неге тюгюл де мен шо затланы англавсузлугъумдан ва иманым ёкълугъумдан эте эдим.
Къуллукъчуну чакъырып, еси огъар: «Сени гьакъынгдан мен эшитеген бу не хабардыр? Сен юрютеген ишни гьакъында гьисап бер, дагъы сен уьйню ишин юрютмеге болмайсан», – дей.
Тимофей, бары да сагъа инанылып берилген затны сакълап тур. Аллагьсыз бош лакъырлардан ва инсанлар янгылыш болуп «илму» деп айтагъан затгъа байлавлу эришивлюклерден баш къачыр.