18 Сонг о: «Булай этейим: гьамарларымны бузуп, дагъы да уллуларын ишлейим, бары да ашлыгъымны ва бютюн байлыгъымны онда жыяйым».
Шолай «гьакъыл» кёклерден гелген гьакъыл тюгюлдюр. Терсине, дюньядан, инсанлыкъдан ва иблисден гелген бир гьакъылдыр.
Шону орнуна сиз: «Эгер Раббибиз буюрса, сав къалсакъ, ону да этербиз яда муну да этербиз», – деп айтмагъа герексиз.
Сонг Раббибиз Иса булай дей: – Гьарамчы дуванчы не айтгъанны эшитдигизми?
Аллагь учун тюгюл, оьзю учун байлыкъ топлайгъан гьар бир адамны ахыры шолай болажакъ.
Кёп заманлар дуванчы ону тилевюн кютме сюймей тургъан. Сонг оьз оьзюне: «Мен Аллагьдан къоркъмасам да, адамлардан уялмасам да,
Кёкдеги къушлагъа бир къарагъыз чы: олар не чачмайлар, не ормайлар, неде жыйып беженлеге тёкмейлер. Сизин кёклердеги Атагъыз оланы ашатып сакълай. Сиз къушлардан хыйлы да артыкъ тюгюлмюсюз дагъы?
«Гьали мен не этейим? Тюшюмюмню салмагъа ерим ёкъ чу», – деп ойлаша о.
Оьзюме де айтайым: «Гьали сени кёп йыллагъа топлангъан хыйлы байлыгъынг бар, энни рагьатлан, аша, ич, кеп чек», – деп токъташа.
Къаргъалагъа бир къарагъыз чы: олар я чачмайлар, я ормайлар, оланы я гьамарлары, я беженлери ёкъ, тек оланы Аллагь ашатып сакълай. Сиз къушлардан хыйлы да артыкъсыз чы!
Къарагъыз! Арагъыздан бирлеригиз: «Тангала биз палан шагьаргъа барарбыз, онда бир йыл къаларбыз, алыш бериш этип, къазанч аларбыз», – деп айтарсыз.