24 Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей.
Айыкъ ва сакъ туругъуз. Сизин душманыгъыз болгъан иблис къыдырып айлана, акъырагъан арслан йимик, кимни ашайым деп излеп тура.
Жинлер Исагъа оьзлени бу ерлерден къуваламасын деп кёп ялбаралар.
Шо заман сиз бу дюньяны ёллары булан юрюдюгюз ва гьавалардагъы жинлени ёлбашчысына таби болдугъуз. Аллагьгъа тынгламайгъанлагъа гьали о ёлбашчылыкъ да этип тура.
Оьзлени янына кёп халкъ чабып гелегенни гёргенде, Иса жинге: – Гьей тилсизликни ва сангыравлукъну жини! Мен сагъа буйрукъ этемен: мундан чыкъ, дагъы къайтып огъар гирме! – дей.
Къайтып гелгенде буса, о уьйню сибирилип, жыйылып таба.