Мен бережек сувдан ким ичсе, бир де сувсамажакъ. Мен огъар бережек сув шо адам учун даимлик яшавгъа багъып агъагъан бир булакъгъа айланып къалажакъ, – деп жавап бере Иса огъар.
Гертисин сёйлеймен сизге: Мени сёзюмню къабул этип, Мени Йибергенге иман салгъангъа даимлик яшав болар ва о Аллагьны жазасын гёрмес, о оьлюмню ёлундан тайып, даимлик яшавну ёлуна тюшер.
Шолайлыкъда, сизин тынглайгъан кююгюзге тергев этигиз: кимники бар буса, огъар дагъы да берилежек. Кимники ёкъ буса, ону оьзю бар деп хыял этеген заты да алынажакъ.
Ибрагьим де огъар: «Гьей балам! Эсинге гелтир чи, оьз яшавунгда сен кёп кёп ниъматланы алдынг, Лазар буса янгыз азап гёрюп турду. Гьали буса о мунда кеп чеге, сен азап чегесен.
Къуллукъчуну чакъырып, еси огъар: «Сени гьакъынгдан мен эшитеген бу не хабардыр? Сен юрютеген ишни гьакъында гьисап бер, дагъы сен уьйню ишин юрютмеге болмайсан», – дей.
Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар: – Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей.
Шо заман Мариям, ярым литр чакъы къыйматлы таза майны гелтирип, Исаны аякъларына сюрте ва чачлары булан сыйпап къурута. Уьйню ичи бек арив ийисден тола.