22 Чыкъгъан заманда, Закария олагъа сёйлеп болмай. Олар да ибадатханада Закариягъа бир гёрюнюш гёрюнгенни англай. Закария олагъа ишаралар булан англата, тили тутулгъан кююнде къала.
Яшгъа не ат къойма сюегенин атасына ишаралар булан сорамагъа башлайлар.
Асгербашы изну бергенде, Павел канзилени уьстюнде токътап, халкъгъа тынсын деп къолу булан ишара эте. Халкъ чув болуп тынып токътагъан заманда, о ягьудиче сёйлемеге башлай:
Шо заман ягьудилер, халкъны ичинден Искендер деген биревню арагъа чыгъарып, ондан бары да затны англатмакъны талап эте. Къолу булан ишара этип, Искендер халкъгъа ишни гьакъыкъатын англатып сёйлемеге сюе.
Гьеч зат сёйлемесин деп, къолу булан олагъа ишара этип, Петер оьзюн Раббибиз туснакъдан нечик къутгъаргъанны англата. О: – Шону гьакъында Якъубгъа ва оьзге иман къардашлагъа билдиригиз, – дей. Сонг чыгъып башгъа ерге гете.
Иса кимни гьакъындан айтагъанын сорасын деп, Петер огъар ишара эте.
Къырда Закарияны чыкъмакълыгъын къаравуллап токътагъан халкъ ону ибадатханадан чыкъмай олай узакъ къалып турагъанына тамашалыкъ эте.
Ибадат гюнлери битгенден сонг, о уьюне къайта.