17 Къардашлар, менден уьлгю алывугъузда бир болугъуз ва биз сизге гёрсетген уьлгюге гёре яшайгъанлагъа къарагъыз.
Сиз менден уьйренген, алгъан, эшитген ва менде гёрген бары да затны давам этип туругъуз. Парахатлыкъ береген Аллагь шо заман сизин булан болар.
Мен сизге тилеймен: менден уьлгю алыгъыз!
Сизге оьзлени гьайын этме инанылгъанлагъа гьакимлик эте туруп, олагъа уьлгю бола туруп.
Биз шолай этдик, неге тюгюл биз сизге уьлгю гёрсетмеге сюе эдик. Амма сизден толу кюйде кёмек къаравулламагъа гьакъыбыз бар эди.
Сизге Аллагьны каламын уьйретеген ёлбашчыларыгъызны унутмагъыз. Олар яшавунда нечик натижалагъа етишегенине къарагъыз ва оланы иманындан уьлгю алыгъыз.
Сен жагьил деп бирев де сагъа сансымай къарамасын. Сёзде, яшавда, сюювде, иманда ва тазалыкъда Исагъа иман салгъанлагъа уьлгю бол.
Бизин уьлгюбюз булан нечик юрюмеге герекни сиз оьзюгюз де билесиз. Сизин яныгъызда турагъанда, биз заманыбызны бош оьтгермедик.
Не ягьудилени, не ят халкъланы, неде Исагъа иман салгъанланы гюнагь иш этивюне себепчи болмагъыз.
Бу кагъызыбызда биз береген насигьатлагъа гёре юрюмейгенге айрыча тергев берип къарагъыз. Шолай адам булан къатнашмагъыз, о оьзюню юрюшюнден оьзю илыгъагъан болсун.
Сиз де зор уллу азаплар чексегиз де, Аллагьны Ругьу берген сююнч булан Сююнч Хабарны къабул этип, бизге ва Раббибизге ошап къалдыгъыз.
Ялбарып тилеймен сизге, къардашларым, ярплашдырагъанлардан да, сиз ес болгъан уьйретивден сизин ари тайдырма къарайгъанлардан да сакъ болугъуз. Олардан ари туругъуз.
Мен Месигьден уьлгю алагъанда йимик, сиз де менден уьлгю алыгъыз.