8 Атылып аякъгъа туруп, юрюмеге башлай. Сонг юрюй, чаба туруп, олар булан бирге ибадатханагъа гирип, Аллагьгъа макътав этмеге башлай.
Павел гючлю кюйде къычырып: – Туруп, аякъларынгны уьстюнде токъта! – дей. Бу адам, еринден эретуруп, юрюмеге башлай.
Шо гюн къуваныгъыз ва сююнмеклигигизден оьрге атылыгъыз. Неге тюгюл де, кёклерде сизин уллу савгъат къаравуллагъан. Пайхаммарлар булан бу адамланы ата бабалары да шолай этген.
Сонг о адамгъа ибадатханада къаршылашып, Иса огъар: – Муна, сен сав болдунг. Вёре, дагъы гюнагь иш этме, ёгъесе сагъа дагъы да яманы болур, – дей.
Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте.
Сонг Петер ону онг къолун тутуп гётере. Бирден ону аякъларына ва тобукъларына гюч геле.
Жинли адам атылып тура, етти де уланны уьстюне атылып, оланы токъалай. Уьстюндеги опуракъларын да къоюп, олар ялангъач, яралангъан гьалында къачып уьйден къыргъа чыгъалар.