7 Сонг Петер ону онг къолун тутуп гётере. Бирден ону аякъларына ва тобукъларына гюч геле.
О да къатынгъа ювукъ барып, къолундан тутуп тургъуза, ону иссилиги тайып къала. Сонг къатын да туруп, олагъа тепси къура.
Къолун узатып, Петер ону эретургъуза. Сонг Аллагьны халкъын ва тул къатынланы ичине чакъырып, олагъа Табитаны сав экенин гёрсете.
Амма Иса ону къолун тута ва гётерип тургъуза. Яш тура.
Къызны къолундан тутуп, огъар: – Талита къум! – дей. Бу сёз: «Къызым, сагъа айтаман, тур!» – демекдир.
Иса къатынны уьстюне къолларын сала. О шоссагьат язылып, Аллагьгъа макътавлар этмеге башлай.
Петер огъар: – Мени гюмюшюм де, алтыным да ёкъ, амма менде бар затны сагъа берермен. Назаретли Иса Месигьни атыны къудраты булан сен тур, юрю! – дей.
Атылып аякъгъа туруп, юрюмеге башлай. Сонг юрюй, чаба туруп, олар булан бирге ибадатханагъа гирип, Аллагьгъа макътав этмеге башлай.
Сиз бугюн сакъат адамгъа этилген яхшылыкъны ва о нечик сав этилгенни гьакъында бизден сорав ала болгъан сонг,
– Бу адамлагъа биз не этме герекбиз? Олар бир уллу аламат иш гёрсетгени Ерусалимде яшайгъанланы барына да белгили. Ону биз инкар этме болмайбыз.