– Сен де Галилеядан сама тюгюлмюсен? Бир башлап Сыйлы Язывланы уьйрен, Галилеядан бир де пайхаммар чыкъмагъанны оьзюнг гёрюрсен, – деп жавап берелер огъар.
Бу ибадатхананы «Гёзел къапусуну» янында садагъа тилемек учун олтурагъан адам экенин таныйлар. Бу адамгъа болгъанны гёргенде, адамлар, къоркъуп, ажайып болуп къалалар.
О туруп, шоссагьат ятывун да алып, барысыны да гёз алдында къыргъа чыгъа. Барысы да гьайран болуп къалалар ва биз булай затны бир заманда да гёрмегенбиз деп, Аллагьгъа макътав этелер.
Барысы да шогъар гьайран болуп, бир бирине: – Бу недир? Бу бир янгы уьйретивмю? О жинлеге гючю булан буйрукъ эте, олар да Огъар таби болалар, – деп бир бирине сёйлемеге башлайлар.