12 Тигьикни Эфесге йибердим.
Бары да затны ва мени мундагъы кююм нечик экенни гьакъында бизин сююмлю иман къардашыбыз ва Раббибизни инамлы къуллукъчусу болгъан Тигьик сизге айтар.
Ону булан вериялы Пирни уланы Сопатыр, салониклилерден Аристарх, Секунд, дербели Гай, Тимофей, асиялы Тигьик ва Трофим ёлгъа чыгъалар.
Янынга мен Артемни яда Тигьикни йибергендокъ, сен Никополгъа мени яныма тез гелерсен. Къышны мен онда оьтгермеге токъташгъанман.
Мени гьакъымдан бары да затны сизге Тигьик хабарлажакъ. О мени сююмлю иман къардашым, иш ёлдашым ва Раббибизни ёлунда мени йимик бир къуллукъчу.
Мен Македониягъа баргъанда, сагъа Эфесде къалып, ялгъан уьйретивлени билдиреген адамланы токътат деп бувардым.
Мен гьали сизин арагъыздан – оьзюгюзге Аллагьны гьакимлигин билдирип тургъанлардан – гьеч дагъы биригиз де мени гёрмежегигизни билемен.
Эфесге гелгенде, Прискиланы ва Акиланы онда къоюп, Павел оьзю синагоггъа бара ва онда ягьудилер булан лакъыр эте.
Гетип барагъан заманда о: – Аллагь буюрса, сизин яныгъызгъа дагъы да гелермен, – дей. Сонг Павел геме булан Эфесден гете.
Аполлос Коринфде турагъан заманда, Павел, оьр якълардагъы уьлкелени къыркъып чыгъып, Эфесге геле. Онда о Исаны бир нече якъчыларына ёлугъа.
Мен ону яныгъызгъа сиз бизин гьалыбызны билсин ва сизин ругьландырсын деп йиберемен.
