Шо заман сиз бу дюньяны ёллары булан юрюдюгюз ва гьавалардагъы жинлени ёлбашчысына таби болдугъуз. Аллагьгъа тынгламайгъанлагъа гьали о ёлбашчылыкъ да этип тура.
Сенде дагъы бир заманда да чыракъ ярыкъ гёрюнмежек, гиевню ва гелинни тавушларын дагъы бирев де эшитмежек. Неге тюгюл де, сени савдюгерчилеринг дюньяны вазирлери эди; неге тюгюл де бары да халкъланы сени халмажчылыгъынг алдатды.
Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.
Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.
Сиз оьзюгюзню атагъыз этген ишни этесиз, – дей Иса олагъа. – Биз пич тувмагъанбыз! Бизин бир Атабыз бар, О да Аллагьдыр, – деп жавап берелер ягьудилер Огъар.
Шо заман аждагьа къатынгъа бек къазапланды. О къатынны къалгъан яшларына къаршы дав этмеге гетди. Олар Аллагьны буйрукъларын кютюп, Исагъа гьалал къуллукъ эте эдилер.
Шо заман Иса огъар булай дей: – Ари тай Менден, иблис! «Раббибиз Аллагьгъа да сужда эт ва бир Огъар Оьзюне къуллукъ эт», – деп язылгъан Сыйлы Язывларда.