16-18 Эгер сиз Исаны ёлунда бусагъыз, гьар заман сююнюгюз, даим дуа этигиз, гьар не гьалда да Аллагьгъа шюкюр этигиз, неге тюгюл Аллагь сизге шолай болгъанны сюе.
Умутугъуздан къуваныгъыз, къыйынлыкълагъа чыдамлы болугъуз, яллыкъ тапмагъан кююнде дуа этигиз.
Раббибиз булан бирликде гьар заман сююнюп къалыгъыз; бирдагъы керен де айтаман: сююнюп къалыгъыз!
Сююнюгюз ва къуваныгъыз! Неге тюгюл де, кёклерде сизин уллу савгъат къаравуллагъандыр. Сизден алда болгъан пайхаммарланы да шолай гьызарлагъандыр.
Бизин пашман этелер, биз буса гьар заман сююнебиз. Биз ярлыбыз, амма кёплени бай этебиз. Бизин бир затыбыз да ёкъ, амма бары да зат бизинки!
Тек жинлер сизге таби бола деп сююнмегиз, амма сизин атларыгъыз кёклерде язылгъанына сююнюгюз.
– Я Рабби, энниден сонг да даим бизге шолай азыкъны берип тур! – дей олар Огъар.