Раббибиз Иса къайтып гелип, бары да Оьзюню халкъы булан болгъан заманда, Атабыз Аллагьны алдында сиз айыпсыз ва юреклеригиз таза болсун деп, сизге ругь якъдан гюч берсин.
Бир къарагъыз чы, бизге «Аллагьны авлетлери» деп айтылмагъа ихтияр берип, Атабыз бизин нечик кёп сюегенин гёрсетди! Гертилей де, биз Аллагьны авлетлерибиз! Бу дюньяны адамлары Ону танымайгъаны саялы, бизин де танымай.
Иса огъар булай дей: – Магъа тийме, неге тюгюл Мен гьали де Атамны янына чыкъмагъанман. Мени къардашларымны янына барып, олагъа айт: Мен Атамны ва сизин Атагъызны, Аллагьымны ва сизин Аллагьыгъызны янына чыгъаман.
Тахдан гючлю бир тавуш эшитдим: – Къара чы! Аллагьны чатыры гьали инсанланы арасында. Олар Ону халкъы болажакъ, Оьзю Аллагь да олар булан болажакъ ва олагъа Аллагь болажакъ.