23 Оьзюн сёгегенде, О сёгюшюв булан жавап къайтармады. Оьзю азап чегегенде, биревге де къоркъув бермеди, адилли кюйде дуван этеген Аллагьгъа аркъа таяп токътады.
Шолай болгъанда, Аллагьны буйругъу булан азап чегегенлер инамлы Яратгъаныбызгъа оьзлени аманат этсинлер ва рагьму этивюн узатып турсунлар.
Гюнагьлыланы ягъындан Оьзюне бакъгъан якъда шончакъы душманлыкъгъа Чыдагъанны гьакъында ойлашыгъыз чы. Шо сизге гючсюз болмай ва ругьдан тюшмей токътама кёмек этежек.
Гьали де, я Раббибиз, олар бизге къоркъув берегенни Сен гёресен. Сени сёзюнгню къоркъунмай сёйлесин учун, Оьзюнгню къулларынга гюч бер дагъы.
Гьали буса мени учун уьстюнлюкню тажы гьазир, неге тюгюл мен Аллагьны разилигин къазанып яшадым. Адилли дуванчы болгъан Раббибиз Оьзю белгилеген гюн шону магъа, янгыз магъа да тюгюл, Ону гелмеклигин сююп гёзлейгенлеге барына да бережек.
Шо себепден мен гьали азап чегемен. Амма мен шондан илыкъмайман, неге тюгюл мен оьзюм кимге иман салагъанымны билемен ва магъа аманат этилген затны О къайтып гележек гюнге ерли сакълажагъыма инанаман.
Иса гючлю тавуш булан къычырып: – Гьей Атам! Мен ругьумну Сени къолунга беремен, – дей. Шону да айтып, Иса жан бере.
Мен ачылгъан кёклени ва акъ атны гёрдюм. Атгъа минген атлыгъа Амин ва Гьакъ деп айтыла эди. Неге тюгюл де, О адилли кюйде дуван эте ва дав юрюте эди.
Яманлыкъ этегенге яманлыкъ булан, сёгюшегенге сёгюшмек булан жавап бермегиз. Терсине, сизге яманлыкъ этеген адамгъа яхшылыкъ болсун деп Аллагьгъа тилегиз. Сизин чи Аллагь сизге яхшылыкъ гёрсетмек учун сайлады.
Сиз гьали Аллагьны гьакимлиги саялы азап чегип турасыз. Сиз Оьзюню гьакимлигини тюбюне тюшмеге деп лайыкълы гьисапланагъаныгъыз Аллагьны дуваны адилли экенин исбатлай.
Сиз де, гьей есилер, къулларыгъызгъа шолай яхшы къарагъыз, къоркъув беривлени де къоюгъуз. Кёклерде оланы ва сизин Есигиз бир экенни эсде сакълап туругъуз. О гьеч биревню биревден артыкъ гёрмес.
Амма сен хырчасан, товба этмеге де сюймейсен. Аллагьны жазасы берилеген гюнюне сен оьзюнге жазаны хазналарын жыясан. Шо гюн Аллагьны адилли дуваны этилежек.
Аллагь Оьзю сайлагъан Исадан таба савлай дюньягъа адилли дуван этежек гюнню белгиледи. О шо Адамны оьлюмден тирилтмеклиги булан шону бютюн инсанлагъа исбатлады.
Савул буса алда йимик, Раббибизни якъчыларына къоркъув берип тура, оланы оьлтюрмеге сюе. О дин къуллукъчуланы башчысыны янына барып,
Гьирод Огъар кёп соравлар бере, амма Иса огъар гьеч жавап бермей.
Олар оьзюн таш урушгъа тутгъанда, Стефан: – Я Рабби Иса, Сен мени ругьумну ал! – деп тилей.
Биз чи энни гьакъ кюйде, оьзюбюз этген ишлерибизге лайыкълы жаза алгъанбыз. О чу бир яман зат да этмеген.