Dat mek na so so wes pen a de gɛt; pen dɔn ol mi, lɛk di pen we uman de fil we i de pan pen fɔ bɔn; A dɔn so bɛn dat a nɔ de yɛri, mi at so pwɛl dat a nɔ ebul si.
ɛn dɛn at go pwɛl. Dɛn go de fil ɔlkayn pen; dɛn go de fil pen lɛk we uman de sɔfa fɔ bɔn. Dɛn go lɛf mɔt de luk dɛn kɔmpin. Dɛn fes go rɛd lɛk we yu layt faya.
A de tɛl una, wan pɔsin go grap ɛn flay lɛk igul, ɛn prɛd in wiŋ dɛm oba Bozra, ɛn di sojaman dɛn na Idɔm, dɛn at dɛn go tan da de de lɛkɛ uman we de lebɔ, in at.”
Aks naw, ɛn no, if man go ebul bɔn pikin? Wɛl wetindu a de si ɔl dɛn man dɛn de put dɛn an na dɛn wes lɛkɛ uman we de in lebɔ? Wetindu ɔlman fes pel so?
Wɛn pipul se, “Ɔltin rayt, natin nɔ de fɔ fred,” da tɛm de kwik, kwik wan so, nain trɔbul go fɔdɔm pan dɛn. I go jɛs tan lɛkɛ we pen kin krɔs uman we wan bɔn pikin, tɛm we i nɔ mɛmba. Ɔlman go sɔfa.
Di sojaman dɛm na Babilɔn dɔn lɛf fɔ fɛt, dɛn stil de na dɛn ples we dɛn biliv; dɛn dɔn taya, dɛn dɔn fred lɛk uman; faya dɔn kech in os, in get dɛm dɔn brok.
Bikɔs a yɛri pɔsin de kray lɛkɛ we uman de lebɔ, lɛkɛ we uman kin de bɔn in fɔs pikin, dat na Zayɔn in gyal pikin dɛn de kray ɛn de fɛt fɔ blo, dɛn opin dɛn an dɛn wayd wayd wande se, “Swɛ dɔn kech mi! A de fent bifo di wan dɛn we de kil mi.”
Wa go fɔdɔm pan in ɔs dɛm ɛn di man dɛm we de rayd in chariɔt dɛm, ɛn pan ɔl dɛn fɔrin sojaman dɛm we de wit dɛm, we go mek dɛn biev lɛk uman! Wan go mek dɛn tif, ɔl dɛn jɛntri we dɛn kip!