Tîmotʼêyo II 1:3 - Peymana Nû (Încîl)

³ Ez ji Xwedê rʼazî me, ku mîna pêşîyêd xwe bi îsafa rʼihʼet Wîrʼa xulamtîyê dikim, her gav şev û rʼoj nava duayêd xweda te bîr tînim.

Kurmanji Încîl

³ Ez hergav şev û roj di duayên xwe de te tînim bîra xwe û ji Xwedayê ku ez ji bav û kalan ve bi wijdana paqij diperizimê re şikir dikim

Пәймана Ну (Инщил)

³ Әз жь Хԝәде рʼази мә, кӧ мина пешийед хԝә бь исафа рʼьһʼәт Ԝирʼа хӧламтийе дькьм, һәр гав шәв у рʼож нава дӧайед хԝәда тә бир тиньм.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

³ وقته گو اَز شَو و رُژ سَریگ تَ دعایه خودا تینِمَ بیراخو، شُکرا خدا دِگَم، هَمَن اَو خدایه گو اَز بِ وجدانَگه پاک بُ وی خِذمَته دِگَم، هَ وِسا گو باوانه مِن گِرِن.

Tîmotʼêyo II 1:3 Referans Kwoze

Îbranî 13:8

Îsa Mesîh duhu, îro û hʼeta-hʼetayê yek e.

شُله رسولا 23:1

Pawlos dîna xwe da civîna giregira û got: «Gelî bira! Min bi îsafa rʼihʼet li ber Xwedê eʼmirê xwe hʼeta îro derbaz kirîye».

شُله رسولا 24:14

Lê ezê aşkere terʼa bêjim, wekî li gora wê Rʼîya ku ewana jêrʼa kʼomela şihʼitî dibêjin, ez hema usa Xwedêyê kal-bavêd xwe dihʼebînim. Û çi ku Qanûn û nivîsarêd pʼêxemberada jî nivîsar e, bawer dikim.

Tîmotʼêyo I 1:19

dest ji bawerîyê neke û îsafa xwe rʼihʼet xwey ke. Hineka ev yek ji xwe dûr xistine, dewra bawerîya xwe welgerʼandin.

Tîmotʼêyo I 1:5

Serê tʼemîyê hʼizkirin e, ku ji dilê sax, bi îsafa rʼihʼet û ji bawerîya bêdurʼûtî ye.

شُله رسولا 24:16

Bona vê yekê çiqas ji min tê, ez diceʼdînim hʼemû wextî bi îsafa rʼihʼet li ber Xwedê û meriva bim.

شُله رسولا 22:3

«Ez merivekî cihû me, bajarê Tarsûsa Kîlîkyayêda ji dîya xwe bûme, lê vî bajarîda bin destê Gamalyêlda çawa şagirt mezin bûme û hʼemû Qanûna kal-bava jî bi fesal-rʼast hîn bûme, hindava Xwedêda jî xweyîxîret bûm, çawa ku hûn hʼemû îro.

Tîmotʼêyo II 3:15

usa jî tu ji zarʼotîya xweda nivîsarêd pîroz zanî, yêd ku dikarin te serwaxt kin, wekî bi bawerîya ser Mesîh Îsa xilaz bî.

Tîmotʼêyo II 1:5

Ez wê bawerîya teye dilê sax tînime bîra xwe, ya ku berê cem pîrika te Loyîsê û dîya te Eynikê hebû û ez bawer im, ku ya te jî heye.

Selanîkî I, 3:10

Em şev û rʼoj bi dil û can rʼeca dikin, ku rʼûyê we bibînin û kêmasîya bawerîya we tʼijî kin.

Efesî 1:16

bona we min dest ji şikirdayînê nekʼişandîye. Ez tʼimê nava duayêd xweda we bîr tînim,

Galatî 1:14

Ez nava cihûtîyêda ji gelek hevalêd xweye cihû pêşdatir çûbûm, alîyê rʼaw-rʼizima kal-bavada jî gelekî xweyîxîret bûm.

Korîntî II, 1:12

Rʼûspîtîya me ev e: Îsafa me şeʼdetîyê dide, wekî me bi dilê sax û vekirî ji Xwedêda li vê dinê eʼmirê xwe derbaz kir, îlahî hindava weda, ne ku bi serwaxtîya merivayîyê, lê bi kʼerema Xwedê.

Romayî 9:1

Ez bi Mesîh bê xêlif rʼast dibêjim û îsafa min jî bi saya Rʼuhʼê Pîroz minrʼa şeʼdetîyê dide,

شُله رسولا 27:23

Çimkî hema vê şeva derbazbûyî milyakʼetekî wî Xwedêyê ku ez pʼara Wî me û Wî dihʼebînim, minva xuya bû

شُله رسولا 26:4

Hʼemû cihû zanin ku min çawa eʼmirê xwe ji zarʼotîya xweda girtî nava miletê xwe û li Orşelîmêda derbaz kirîye.

Lûqa 2:37

Ew jinebîke hʼeyştê çar salî bû û ji pʼaristgehê dûr nedikʼet, şev û rʼoj bi dua û rʼojîya Xwedê dihʼeband.

Tîmotʼêyo I 5:5

Jinebîya eʼdetî ew e, ya ku tʼenê maye û gumana xwe danîye ser Xwedê, şev û rʼojêd xwe bi dua û rʼeca derbaz dike.