Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Metta 10:2 - Peymana Nû (Încîl)

2 Navê her donzdeh şandîya ev in: Yê pêşin Şimhʼûn, ku Petrûs tê gotinê û birê wî Endrawis, Aqûbê Zebedî û birê wî Yûhʼenna,

Gade chapit la Kopi

Kurmanji Încîl

2 Navên her diwanzdeh Şandiyan ev in: Yê pêşî, Şimûn, ku jê re Petrûs digotin û birayê wî Endrawis, Aqûbê kurê Zebedî û birayê wî Yûhenna.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

2 Наве һәр донздәһ шандийа әв ьн: Йе пешьн Шьмһʼун, кӧ Пәтрус те готьне у бьре ԝи Әндраԝьс, Аԛубе Зәбәди у бьре ԝи Йуһʼәнна,

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

2 اَوَیَ ناوه دانزدَه رسولا: اَوِلی، شَمعون گو گاز دِگَنه پِطرُس و بِرایه وی آندریاس؛ یعقوب گوره زِبِدی و بِرایه وی یوحنا؛

Gade chapit la Kopi




Metta 10:2
44 Referans Kwoze  

Gava hatine bajêr, çûne oda mezine jorin, ew cîyê ku Petrûs û Yûhʼenna, Aqûb, Endrawis, Fîlîpo, Tʼûma, Bertolomeyo, Metta, Aqûbê Halfawo, Şimhʼûnê welatpʼarist û Cihûdayê Aqûb têda diman.


Gava Îsa ji wî cîyî hinekî pêşda çû, rʼastî du birêd din jî hat, Aqûbê Zebedî û Yûhʼennayê birê wî. Wana tʼevî bavê xwe, Zebedî qeyikêda tʼorʼêd xwe hîvêz dikirin. Îsa gazî wan jî kir.


Fîlîpo çû eva yeka Endrawisrʼa got, Endrawis û Fîlîpo jî çûn Îsarʼa gotin.


Ji şagirta yekî, Endrawisê birê Şimhʼûn-Petrûs gote Wî:


usa jî Aqûb û Yûhʼennayê kurʼêd Zebedî, ku hevalêd Şimhʼûn bûn. Û Îsa Şimhʼûnrʼa got: «Netirse! Ji vir şûnda tê meriva mîna meʼsîya bigirî».


Çaxê Îsa li devê gola Celîlê digerʼîya, rʼastî du bira hat, Şimhʼûnê ku jêrʼa Petrûs dihate gotinê û Endrawisê birê wî. Wana tʼorʼ davîte golê, çimkî meʼsîgir bûn.


Lema jî serwaxtîya Xwedê got: ‹Ezê pʼêxember û şandîya bişînime cem wan, ji wan hineka wê bikujin, hineka jî bizêrînin›.


Ez, Yûhʼennayê birê we me, yektîya Îsada heval-pʼarê wê tengasîyê, pʼadşatîya Wî û sebira we me. Ez bona xebera Xwedê û şeʼdetîya bona Îsa wê giravêda bûm, ku jêrʼa Patmos dibêjin.


Ji berpirsîyarê civînê, Xanima bijartî û zarʼêd wêrʼa, kʼîjana ku ez bi rʼastîyê hʼiz dikim, ne ku tʼenê ez, lê ew hʼemû jî, yêd ku rʼastîyê nas dikin,


Ji Şimhʼûn Petrûsê xulam û şandîyê Îsa Mesîh, wanrʼa, yêd ku bi heqîya Xwedê Xilazkirê me Îsa Mesîh ew bawerîya xweyîqîmet standin, çawa me stand:


Ji Petrûs, Şandîyê Îsa Mesîh, cimeʼta Xwedêye bijartîrʼa, ya ku li welatêd Pontosê, Galatyayê, Kepedokyayê, Asyayê û Bîtênyayêda xerîb belabûyî ye.


Awa xûşk-birayêd pîroz, hûn ku heval-pʼarêd wê gazîya eʼzmên in, li Îsa binihêrʼin, Wî şandîyî û Serekkʼahînê ku em îqrar dikin.


Eva Ew bû, Yê ku pʼêşkʼêş dane meriva, ku hinek bibine şandî, hinek pʼêxember, hinek mizgîndar, hinek jî seʼvî û dersdar.


Paşê Aqûbva xuya bû, peyrʼa hʼemû şandîyava.


Aqûbê birê Yûhʼenna bi şûr da kuştinê.


Carekê Petrûs û Yûhʼenna wextê duayê sihʼeta sisîya hildikʼişîyane pʼaristgehê.


Pʼeşk ser wan avîtin, pʼara Matîyo kʼet û ew ser hʼesabê yanzdeh şandîyada zêde bû.


Eva ew şagirt e, yê ku bona van yeka şeʼdetîyê dide, usa jî ev yek nivîsîn. Em zanin ku şeʼdetîya wî rʼast e.


Petrûs pişt xweva zivirʼî, dît ew şagirtê ku Îsa jê hʼiz dike pey wan tê. Eva ew şagirt bû, yê ku şîva êvarêda xwe avîtibû hʼemêza Îsa û gotibû: «Xudan ew kʼî ye, ku wê nemamîya Te bike?»


Şimhʼûn-Petrûs, Tʼûmayê ku jêrʼa digotin «Heval-cêwî», Natanyêlê ji Qanaya Celîlê, kurʼêd Zebedî û du şagirtêd Îsaye din hevrʼa bûn.


Destxweda rʼevî çû cem Şimhʼûn-Petrûs û wî şagirtê din, yê ku Îsa jê hʼiz dikir û wanrʼa got: «Xudan ji tʼirbê derxistine û em nizanin ku Ew danîne kʼu derê!»


Yekî ji şagirtêd Wî, yê ku Îsa jê hʼiz dikir, xwe avîtibû hʼemêza Îsa.


Û gava wext pêrʼa gihîşt, Ew bi tʼevî şandîya li ser sifrê rʼûnişt


Îsa Petrûs û Yûhʼenna şandin û got: «Herʼin Şîva Cejina Derbazbûnê merʼa hazir kin, wekî em bixwin».


Gava şandî vegerʼîyan, çi ku wan kiribû Îsarʼa gilî kirin. Ewî tʼenê şandîyêd Xwe tʼevî Xwe hildan û çûne berbi bajarê Beytsaydayê.


Gava Îsa li çʼîyayê Zeytʼûnê, li pêşberî pʼaristgehê rʼûniştibû, Petrûs, Aqûb, Yûhʼenna û Endrawis başqe jê pirsîn:


Gava ku Îsa ji kʼinîştê derkʼet, tʼevî Aqûb û Yûhʼenna rʼast çûne mala Şimhʼûn û Endrawis.


Ewî tʼevî Xwe Petrûs û her du kurʼêd Zebedî hildan, kʼeser hatê û ber Xwe kʼet.


Hingê dîya kurʼêd Zebedî tʼevî her du kurʼêd xwe hate cem Îsa, xwe avîte nigê Wî tiştek jê dixwest.


Pey şeş rʼojarʼa Îsa tʼevî Xwe Petrûs, Aqûb û birê wî Yûhʼenna hildan û rʼakirine çʼîyakî bilind, li wir ew tʼenê bûn.


Min Yûhʼenna ev yekana bihîstin û dîtin. Û çaxê min ew bihîstin û dîtin, deverʼû çûme nigê wî milyakʼetî, yê ku ev tişt nîşanî min kirin, wekî serê xwe li ber wî daynim.


Eva eʼyantîya Îsa Mesîh e, kʼîjan Xwedê da Wî, wekî ew wan tiştêd ku gerekê zûtirekê biqewimin, nîşanî xulamêd Wî ke. Îsa pê destê milyakʼetê Xwe şand û eʼlamî xulamê Xwe Yûhʼenna kir.


Ji berpirsîyarê civînê, Gayosê delalrʼa, kʼîjanî ku ez bi rʼastîyê hʼiz dikim.


Eʼzmano, cimeʼta Xwedê, şandî û pʼêxemberno! Dilê xwe şa kin li wî bajarî, ku Xwedê hʼeyfa we ji wî hilda.


Û şandî vegerʼîyane cem Îsa, hʼemû tiştêd ku kiribûn û hîn kiribûn jêrʼa gotin.


Hingê Îsa ji her donzdeha pirsî: «Dibe ku hûn jî dixwazin herʼin?»


Îsa li wan vegerʼand û got: «Çima Min hûn her donzdeh nebijartin? Lê belê yek ji we cin e».


Wî ev yek bona Cihûdayê kurʼê Şimhʼûnê Îsxeryotî digot, çimkî rʼast e ew yek ji her donzdeha bû, lê dîsa wê nemamîya Îsa bikira.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite