Lûqa 2:39 - Peymana Nû (Încîl)

³⁹ Gava Ûsiv û Meryemê her tişt li gora Qanûna Xudan kirin, vegerʼîyane Celîlê, bajarê xwe Nisretê

Kurmanji Încîl

³⁹ Û çaxê wan li gor Şerîeta Xudan her tişt pêk anî, vegeriyan bajarê xwe Nisreta Celîlê.

Пәймана Ну (Инщил)

³⁹ Гава Усьв у Мәрйәме һәр тьшт ль гора Ԛануна Хӧдан кьрьн, вәгәрʼийанә Щәлиле, бажаре хԝә Ньсрәте

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

³⁹ وقته یوسف و مریم همو رَسمه شِریعَتا خاده تمام اینانَ جی، زُوِرینَ بُ شَهره خو ناصِره، حَریما جلیله دا.

Lûqa 2:39 Referans Kwoze

Lûqa 2:4

Ûsiv jî ji bajarê Nisreta Celîlê rʼabû hevraz çû Cihûstanê, bajarê bûyîna Dawid, ku jêrʼa Beytlehʼm digotin, çimkî ew ji mal û qebîla Dawid bû.

Metta 3:15

Îsa lê vegerʼand û gotê: «Niha bihêle, çimkî li me dikʼeve ku em hʼemû rʼastîyê aha bînine sêrî». Paşê Yûhʼenna qayl bû.

Lûqa 2:51

Ew tʼevî wan vegerʼîya hate Nisretê û gurʼa wanda bû. Lê dîya Wî ev hʼemû tişt dilê xweda xwey dikirin.

Lûqa 1:6

Evana her du jî li ber Xwedê rʼast bûn û nav hʼemû tʼemî û qanûnêd Xudanda bêqusûr diçûn.

Lûqa 1:26

Meha şeşada Xwedê milyakʼet Cibrayîl şande bajarekî Celîlê ku navê wî Nisret bû,

Lûqa 4:16

Ew hate Nisretê, wî cîyê ku Ew lê mezin bibû, mîna eʼdetê Xwe rʼoja şemîyê Ew kʼete kʼinîştê û rʼabû ku bixûne.

Lûqa 4:23

Ewî wanrʼa got: «Hûnê rʼast vê gotinê ser Min bêjin: ‹Hʼekîmo! De hʼekîmtîyê li xwe bike. Û ew tiştêd me bihîstin ku Te Kefernahûmêda kirin, li vir cî-miskʼenê xweda jî bike›».